امروز در The Slanted Lens a7IV را در دست دارم. من در مورد این دوربین بسیار هیجان زده هستم، در مورد ارتقاء به a7 III هیجان زده هستم. اما سوال من این است که آیا R6 قرار است با این a7 IV رقابت کند؟ من فکر می کنم ما باید به آن نگاه کنیم زیرا فکر می کنم آنها در بازار رودررو هستند. این دوربین سختی برای شکست دادن خواهد بود. اما ممکن است مشخصات کمی بهتر باشد. اما گاهی اوقات 20 مگاپیکسل یا 33 مگاپیکسل، تمام داستان را نشان نمی دهد. بیایید نگاهی به این دو دوربین بیندازیم: کیفیت تصویر، محدوده دینامیکی، ISO. ببینیم چی دارن بیا شروع کنیم. بسیار خوب، ما از کلرادو برگشتیم، اما قبل از شروع به بررسی این آزمایش‌ها، می‌خواهم همه بدانند که در Sony a7IV ما از Gmaster 50 میلی‌متری جدید f/1.2 عکس گرفته‌ایم. در کانن ما با f/1.2 Canon 50mm عکس گرفتیم.
بنابراین این لنزها برای هر دو دوربین بسیار خوب هستند. من بسیار هیجان زده هستم که می توانم از این لنز سونی استفاده کنم زیرا این لنزی است که آنها برای مدت طولانی به آن نیاز داشتند. اما آنها با یک لنز پرتره جامد 50 میلی متری واقعا خوب و یک لنز زیبا f/1.2 بیرون آمده اند. پس بیایید نگاهی به اینها بیندازیم. تمام این آزمایش ها روی آن دو لنز انجام می شود، فقط برای اینکه بدانید.
بنابراین در اینجا اولین آزمایش ما است. و من می توانم آن را ببینم، می دانید، ما به این تست های فرمت با توجه به فرمت متوسط تا میکرو چهار سوم نگاه کرده ایم. و فقط می بینید که وضوح کاملاً یکسان نیست. a7IV کمی واضح تر است.
شما یک نوع نمایش واضح تر از سایه ها و نقاط برجسته را مشاهده می کنید. و کانن فقط کمی شلوغ تر است. این فقط در روشی که همه چیز را در تصویر ارائه می دهد کمی نرم تر است. آیا بزرگ است؟ نه، منظورم این است که شما واقعاً باید به آن نگاه کنید. اما اگر این اندازه را خیلی بزرگ کنید، بیشتر و بیشتر آشکار می شود. من همیشه به نقطه انتقالی نگاه می کنم که در آن از یکی به دیگری منتقل می شود. و برای من سخت است که احساس نکنم با a7IV خیلی واضح تر است. من فکر می کنم جالب است که بازتاب رنگ این دو سنسور، اگر به بازتاب رنگ هر یک از این سنسورها نگاه کنید، اینها jpeg هایی هستند که مستقیماً از دوربین خارج شده اند.
آنها چندان متفاوت نیستند. آنها بسیار بسیار شبیه هستند. وقتی در حال عکاسی هستم و به رنگ کانن نگاه می کنم، در کانن بهتر از سونی به نظر می رسد. اما وقتی آنها را در اینجا دور هم جمع می کنم، یکسان به نظر می رسند. منظورم این است که این دو واقعاً بسیار بسیار شبیه به یکدیگر هستند. شما فکر می کنید که ما این موارد را با رنگ تصحیح کرده ایم، اما این کار را نکردیم. ما اینها را مستقیماً از دوربین بیرون کشیدیم و بنابراین رنگ آنها بسیار شبیه است. گرمایی است که من می بینم که در این تصویر برای من تعجب آور است. من می بینم که گرمای a7IV کمی گرمتر از Canon است که هرگز در گذشته با نگاه کردن به تصاویر چنین نبوده است. پس این به من چه می گوید؟ من احساس می کنم علم رنگ این دو دوربین بسیار شبیه به هم هستند. اما من فکر می کنم مگاپیکسل a7 IV قطعا از R6 برتری دارد. آنها واقعاً انجام می دهند.
تست بعدی ما تست محدوده دینامیکی است. سازندگان دوربین همیشه در مورد محدوده دینامیکی صحبت می کنند زیرا بسیار مهم است. شما می خواهید بتوانید نقاط برجسته را نگه دارید و سایه ها را باز کنید، و فقط عکسبرداری در موقعیت های مختلف، موقعیت های نور سخت را بسیار موفق تر کنید.
بنابراین a7 IV حدود 15 به علاوه محدوده دینامیکی استاپ دارد. در حالی که R6 بیشتر شبیه 13 و نیم تقریبا 14 است. و در این تصویر اول شما می توانید آن را به وضوح ببینید. من با برنت در a7 IV سایه های باز دارم. و من سفیدی ابرها را در پس زمینه نگه می دارم. اما به R6 نگاه کنید. من در پیش‌زمینه برنت سایه‌ای نزدیک به آن باز ندارم و در پس‌زمینه با سفیدها همان جزئیات را دریافت می‌کنم. اما من آن را در سطح پایین از دست داده ام. بنابراین اگر این را کمی باز کنم تا بتوانم برنت را ببینم، جزئیات سفیدهای پس‌زمینه را از دست می‌دادم. اما این یک وضعیت روشنایی بسیار سخت است. ما در سایه هستیم ما به ابرهای سفید در پس زمینه نگاه می کنیم و به وضوح تفاوت برد این دو دوربین را نشان می دهد.
بنابراین من اکنون در این دو دوربین یک مرحله روشن تر هستم. من در اینجا نگاهی بسیار باز به برنت در سایه دارم. من هنوز سفیدها را در پس زمینه بسیار خوب با a7 IV نگه می دارم. اما ببینید چه اتفاقی برای R6 می افتد. در پیش‌زمینه برنت هنوز تاریک است و من جزئیات را در ابرهای پس‌زمینه از دست می‌دهم. بنابراین واضح است که a7 IV حداقل یک توقف یا بیشتر، شاید یک توقف و نیم محدوده دینامیکی بیشتر از R6 دارد. و این در این تصاویر کاملاً مشهود است. شما فقط یک رنگ بهتر، یک انتقال رنگ زیباتر دیگر بین سایه های ما و پس زمینه ما دریافت می کنید. این فقط تمام جزئیات را از سایه ها تا آن ابرهای سفید نگه می دارد.
بسیار خوب، اجازه دهید در مورد قابلیت های فوکوس خودکار این دو دوربین صحبت کنیم. این دو دوربین هر دو فوکوس خودکار باورنکردنی دارند. با R6 نقاط تشخیص چهره بیشتری دارید. دارای 1053 است در حالی که شما 759 با a7 IV دارید.
بسیار خوب، بنابراین a7IV اینجاست. بنابراین برنت به سمت ما می دود و روی او می ماند. او به سمت ما می آید و تا زمانی که سرش را بالا نگه داشته باشد و ما چشم ها را ببینیم با او می ماند. فقط با او درست است. من هیچ یک از اینها را خارج از تمرکز نمی بینم. این بسیار شگفت انگیز است.
منظورم این است که ما این آزمایش‌ها را در طول سال‌ها انجام داده‌ایم و معمولاً 20 درصد ضرر خواهید کرد. شاید برخی از آنها کمی نرم هستند مانند یکی دو تا که کمی نرم هستند اما هرگز خارج از تمرکز هستند. خیلی خوب پس اینجا R6 است. تمرکز او واقعاً روی او تیز است تا زمانی که دقیقاً به اینجا برسد که در حال انتقال به سمت نزدیک‌تر شدن به دوربین است. بنابراین او مانند کمر به سمت بالا می رود و من یک زوج را پشت سر هم در اینجا از دست می دهم، سپس بسیار تیز برمی گردد، اما قبل از اینکه در نهایت دوباره تیز شود، یک زوج اینجا طول می کشد. بنابراین این چیزی است که من در گذشته در رابطه با این تست های فوکوس خودکار دیده بودم.
اینکه شما حدود 20 درصد از دست می دهید و این در مرحله انتقال بین تمام بدن به صورت نزدیک تر است. در حالی که من آن را با a7 IV ندیدم. اما در R6 من قطعاً آن را می بینم. بنابراین بیایید نگاهی به فوکوس خودکار در حالت ویدیو بیندازیم. این واقعاً حوزه ای است که در چند سال اخیر بسیار پیشرفت کرده است. پس بیایید نگاهی به آن بیندازیم. در اینجا R6 ما است.
می‌توانید ببینید پسر کوچک ما، گرانت، در حال دویدن به سمت دوربین است. تمرکز روی او باقی می ماند. یک جورهایی به داخل حرکت می کند و حالا که می چرخد و برمی گردد، به عقب برمی گردد. اما وقتی او به عقب برمی‌گردد متوجه یک چیز می‌شوید، وقتی از ما دور می‌شود، و این بسیار چشمگیر است، R6 در تمام طول راه با او می‌ماند. باید طوری تنظیم شود که حساسیت، آن حرکت، همانجا می‌بینید، وقتی برگشت و از ما فرار کرد، یک پرش بزرگ انجام داد. باید کمی جلوتر می آمد اما واقعاً خوب به نظر می رسد. آره، اون پرش اونجا، حساسیت باید عوض بشه، تا وقتی دنبالش میره کمی صاف تر بشه.
اکنون به a7IV نگاه می کنیم. پسر، در همین وضعیت، این فوکوس خودکار در این حالت پیوسته فقط با او در تمام طول راه است. او وارد می شود و ما او را می بینیم که برمی گردد. حتی وقتی دور می‌چرخد، می‌بینیم که وقتی برمی‌گردد با او می‌ماند. این واقعاً خوب است زیرا او به سمت ما می دود، در اینجا به سمت ما می آید و از کادر خارج می شود. شما نوع صافی از چرخش را به پس‌زمینه می‌بینید، اما او دوباره بالا می‌آید و دوباره به سمت صورتش می‌چرخد. من فکر می کنم a7 IV بی عیب و نقص کار می کند.
اما اگر تا 51200 پیش برویم، در تصویر مطمئناً تفاوت آن سنسور 20 مگاپیکسلی در مقایسه با سنسور 33 مگاپیکسلی را می بینید. در 102400 دانه در همه جا وجود دارد. تا زمانی که به حدود 6400 برسیم، مقدار زیادی دانه نمی بینیم. اما برای من، محدوده قابل قبول 100 تا 800 است. من در آن محدوده احساس راحتی می کنم. در صورت نیاز به برخی از اینها تا 1200 می روم. اگر من در حال عکاسی ورزشی بودم، قطعاً بدون هیچ مشکلی تا 3200 می‌رفتم، زیرا برای گرفتن تصویر فقط به این کار نیاز دارید.
بسیار خوب، ما ادامه می دهیم و نگاهی به ISO در ویدیو در هر یک از این دوربین ها بیندازیم و همانطور که ایزو را بالا می برید ببینید که چگونه آنها با یکدیگر مقایسه می شوند. ما هر دوی این ها را شلیک می کنیم. آنها کدک 10 بیتی 4.2.2، h.265 و 4k هستند. ما در حال بررسی 10 بیتی هستیم. این باید یک تصویر واقعا عالی در هر دوی آنها باشد. و اولین چیزی که می بینم این است که Canon سایه های بسیار تاریکی دارد. خیلی ترد است البته رنگ در Canon بسیار نارنجی تر و خنثی تر است و در سونی کمی خاکستری تر به نظر می رسد. وقتی به 1600 می‌رویم، فقط کمی نویز در چهره کانن می‌بینم. شروع کردم به دیدن کمی رنگ روی گونه او. من هنوز صحنه بسیار خوبی را می بینم، بسیار عمیق و زیبا در پس زمینه سونی. 3200 در بلوز بسیار تمیز است.
ما کمی تغییر رنگ می بینیم اما در پس زمینه شاهد رقصیدن هستیم. اما اکنون در 6400 آن را به شدت در کانن می بینم. شروع به دیدن سروصدا روی صورتش می کنی. اکنون در حال از دست دادن رنگ مشکی در پس‌زمینه سونی هستیم. بنابراین شروع به مسدود شدن می کند. البته 12800 است و وقتی به 25600 می رویم در Canon واقعا تاریک هستیم. اکنون، منظورم این است که تمام جزئیات در هر جایی در پس‌زمینه از بین رفته است. در کنار صورتش، سونی نیز در اینجا شروع به گرفتگی کرده است. اکنون سر و صدا را می بینیم. سونی تنها چیزی است که فراتر از آن است.
انگشت من واقعاً به خوبی در اینجا جا می شود و همه چیز در بالا برای من بسیار راحت است. خوبه. آنها دیگر چرخ جبران نوردهی ندارند. اما آنها فقط این صفحه ها را در بالا دارند. شما می توانید این را به هر چیزی که می خواهید اختصاص دهید. اگر می خواهید ISO باشد، می توانید آن را به هر چیزی که می خواهید تغییر دهید. یا می تواند مانند گذشته یک شماره گیری جبران نوردهی باشد. اکنون یک دستگیره خوب در جلو دارد که به شما امکان می‌دهد اگر در حال انجام حرکت آهسته هستید، عکس‌های ثابت یا ویدیو یا s و q را انتخاب کنید و قفل کنید. و این یک ویژگی خوب است زیرا منوهای داخل دوربین را تغییر می دهد. بنابراین، وقتی به یکی از آنها بروید، به ویدیو بروید، اکنون همه منوهای ویدیو را دریافت خواهید کرد. اما اگر نمی خواهید هنگام عکاسی به مواردی نگاه کنید که نمی بینید. زمانی که در حالت ساکن هستید از بین می روند. EVF در این دوربین فوق العاده است. این مانند یک EVF 3680000 نقطه است.
بنابراین شما از طریق آن نگاه می کنید و فقط یک تصویر بسیار واضح و تمیز دریافت می کنید. در حال حاضر صفحه پشت، مانیتور در پشت هر چند نزدیک به خوبی نیست. بیشتر شبیه 1,036,000 است که بسیار زیر R6 است که 1,620,000 است. به نظر من این کمی ناامید کننده است زیرا مردم این روزها زیاد به دنبال کار کردن با صفحه پشتی هستند و فقط به نظر می رسد که باید صفحه نمایش کمی زیباتر می داشتند که برای این دوربین بهتر بود. بنابراین دوربین دارای یک اسلات کارت SD و سپس یک C-fast express است، اسلاتی که از کارت SD نیز استفاده خواهد کرد. اگرچه C-fast express بسیار سریعتر است. بافر کردن سریع تری به شما می دهد. برای ویدیو بهتر است. منظورم این است که این فقط یک پلتفرم کارت عالی برای کار کردن است.
پس وقتی به این دو دوربین نگاه می کنم چه کسی برنده می شود؟ می‌دانید، این واقعاً به کاری که انجام می‌دهید بستگی دارد و در چه اکوسیستمی هستید. زیرا اگر لنزهای کانن داشته باشید، به دلیل این دوربین، ارزش آن را ندارد. اگر a7 III دارید من a7 IV را میخرم زیرا کدک 4.2.2 10 بیتی عالی به شما می دهد. این یک سنسور عالی 33 مگاپیکسلی در اختیار شما قرار می دهد. من فکر می‌کنم پیشرفت در این دوربین جدید مزایای زیادی دارد. و من فکر می کنم بعد از سه سال یا بیشتر انتظار برای آن، فکر می کنم ارزشش را دارد. حتماً در اینجا مشترک The Slanted Lens شوید. برای ما نظر بگذارید و برنامه های وابسته ما را بررسی کنید. بنابراین آن دوربین‌ها را نگه دارید و به کلیک کردن ادامه دهید.