سرعت شاتر تعیین می کند که شاتر دوربین شما چه مدت زمانی که در حال گرفتن عکس هستید باز بماند. تغییر سرعت شاتر بر نوردهی یک تصویر و همچنین توانایی ما برای ثابت کردن یا محو کردن حرکت تأثیر می گذارد.
سرعت شاتر در عکاسی چیست؟ وقتی عکس می گیریم، شاتر دوربین باز می شود تا نور به محیط ضبط، جایی که یک تصویر ایجاد می شود، برسد. با کنترل مدت زمانی که شاتر باز می ماند، می توانیم کنترل کنیم که تصویر حاصل چگونه به نظر می رسد.
همچنین به عنوان “زمان نوردهی” شناخته می شود، سرعت شاتر در ثانیه یا کسری از ثانیه (دهم، صدم یا هزاران) اندازه گیری می شود. به عنوان مثال، سرعت شاتر آهسته 1/2 به این معنی است که شاتر برای نیم ثانیه باز می ماند، در حالی که سرعت بیشتر 1/2000 به این معنی است که فقط برای یک دو هزارم ثانیه باز می ماند. برخی از دوربین‌های DSLR می‌توانند به سرعت 1/8000 و تا 30 اینچ کند شوند. اگر در حالت Bulb عکس می‌گیرید، تا زمانی که شاتر را فشار دهید، شاتر باز می‌ماند.
سرعت شاتر پایین
سرعت شاتر آهسته شاتر را برای مدت بیشتری باز نگه می دارد. این نه تنها اجازه می دهد تا نور بیشتری ثبت شود، بلکه به این معنی است که هر جسم متحرکی تار به نظر می رسد. سرعت شاتر آهسته معمولاً برای عکاسی در شرایط کم نور یا برای ثبت تاری حرکت استفاده می شود. برای جلوگیری از هرگونه تاری اضافی ناخواسته ناشی از حرکت دوربین، هنگام عکاسی با سرعت شاتر پایین، حتما از سه پایه استفاده کنید.
سرعت شاتر آهسته را می توان برای تکنیک های خلاقانه مانند پاننگ استفاده کرد یا با فلاش ترکیب کرد تا هم حرکت ثابت و هم تار را ثبت کند.
یک قانون خوب این است که از استفاده از مقدار سرعت شاتر کمتر از فاصله کانونی خود اجتناب کنید. برای مثال، اگر با لنز 50 میلی‌متری عکاسی می‌کنید، از 1/50 پایین‌تر نروید. اگر با لنز 200 میلی‌متری عکاسی می‌کنید، کمتر از 1/200 نروید. اگر این کار را می کنید، ممکن است لازم باشد از سه پایه استفاده کنید.
سرعت شاتر بالا
سرعت شاتر بیشتر، شاتر را برای مدت زمان کوتاه تری باز نگه می دارد و اجازه می دهد نور کمتری به محیط ضبط برسد. سرعت شاتر سریع‌تر نیز باعث توقف حرکت می‌شود و اغلب برای عکاسی از سوژه‌های متحرک سریع مانند ورزشکاران یا حیات وحش استفاده می‌شود.
نحوه تغییر سرعت شاتر
اگر به صورت خودکار عکاسی می کنید، سرعت شاتر (همراه با دیافراگم) به طور خودکار توسط دوربین شما تعیین می شود. اگر می‌خواهید از حالت خودکار خارج شوید و سرعت شاتر را بدون نگرانی در مورد دیافراگم آزمایش کنید، می‌توانید از حالت اولویت شاتر (به عنوان تلویزیون یا S نشان داده شده است) استفاده کنید. برای مبتدیان عالی است، این حالت توسط افراد حرفه ای نیز در شرایطی استفاده می شود که نور به سرعت و اغلب تغییر می کند.
در حالت دستی، سرعت شاتر و دیافراگم را خودتان تنظیم می کنید. در دوربین‌های DSLR، می‌توانید سرعت شاتر را در پنل LCD بالایی، در صفحه پشت و از طریق منظره یاب مشاهده کنید. نحوه تنظیم سرعت شاتر از دوربینی به دوربین دیگر متفاوت است. برخی از دوربین ها حتی به شما اجازه می دهند که از کدام چرخ کنترل استفاده کنید.
سرعت شاتر بهینه برای یک تصویر معین به این بستگی دارد که از چه چیزی و کجا عکاسی می کنید. اگر از اجسام متحرک سریع عکاسی می کنید و به دنبال ثابت کردن حرکت هستید، سرعت شاتر سریع بهترین خواهد بود. با این حال، این مقدار نوری را که به سنسور می رسد محدود می کند، بنابراین احتمالاً باید با استفاده از دیافراگم بازتر آن را جبران کنید.
از مثال دوچرخه نشان داده شده در ویدئو، می‌توانیم سرعت شاتر 1/30 را ببینیم که باعث تاری حرکت خوب می‌شود. با این حال، در f16 تصویر خیلی تاریک است. برای اصلاح این مشکل، کارل باید دیافراگم را باز می‌کرد تا نور بیشتری وارد شود. تغییر یک توقف، از f16 به f11، به این معنی بود که او می‌توانست همان سطح تاری حرکت را در حین روشن‌تر کردن تصویر حفظ کند و بنابراین نوردهی صحیح را به دست آورد. این نشان می دهد که چرا درک تغییرات f-stop و رابطه بین سرعت شاتر و دیافراگم بسیار مهم است.